9 Nisan 2006 Pazar

Bazen beklersin...Neyi beklediğini bilmezsin. Gelen geçen herhangi biri ya da attığın herhangi bir adım olabilir beklediğin. Ama bekleyişin cazibesi alır aklını başından. Bir yere varmayacak yolculuklar ne kadar güzelse. Bir yere varmayacak ilişkiler... Sonlanmayacak, canını acıtmayacak, hayallerini yıkmayacak...Beklemek, yalnızca beklemek ve gelen geçenden, geçip giden zamandan bir şey ummamak...Güzeldir ama gelip geçer!

Bu sabaha neşeyle ve umutla uyanan bedenim, bu sabaha kapanmayan gözlerim, bu sabaha sarılan ruhum...İşte o bekleyişin esiri.

Bittiğinde, bana ninniler söyleyin, huzur içinde tatlı rüyalara dalayım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder