Çocukluk Menüm ya da Benim Sakatatlara Aşkımın Hikayesi

Bu akşam yemekte, dayımın kızı bizdeydi. Doğdu doğalı yemekle içmekle arası yoktur. Şimdi 4,5 yaşında ama hani çikolatayla bile arası öyle çok da iyi değil. Onun bu tutumu karşısında kendi çocukluğum geldi aklıma. Ben çocukken yemek yemeyi sevmezdim. İştahlı bir çocuk değildim. Ama dedemin çilingir sofrasının mezeleri benim günlük öğünlerim olmuştu. Aşağıda çocukken en sevdiğim yiyeceklerin listesi:

-Pastırma(dedemin arkadaşı yapardı pastırmayı,sucuğu.çok da güzel yapardı.lakabı aklımda kangal diye kalmış ama pek iyi hatırlayamadığım için bundan emin olduğumu söyleyemem)
-Beyin salatası(annem en çok bunu sevdiğimi söylüyor)
-dalak(az pişmiş ve kanlı)
-böbrek
-kelle
-paça çorbası
-billur
-sucuk
-peynir
-zeytin

görüldüğü üzere sakatatlar öğünlerimin büyük bir kısmını işgal eder. yıllarca uzak durmama rağmen 12 yaşından sonra işkembe çorbası da ana gıdalarım arasında kendine bir yer edindi. şimdilerde en sevdiğim restoranlar Pangaltı İşkembecisi,Lale İşkembe ve evimin biraz ilerisindeki kelle-paça'cıdır.