21 Aralık 2010 Salı

Unutamamak... Ümit Yaşar Oğuzcan


Unutamamak


Sen bilemezsin, paslı hançerdir yalnızlık

Gelir, en can alacak yerimden vurur

Sen bilemezsin, gecenin en uzak bir saatinde

Bir böcek nasıl girer beynime, kımıldar durur?



Sen bilemezsin, çaresizlik nasıl boğar insanı?

Yaşamak bir yerde nasıl çekilmez olur?

Tutunacak bir dal aramaktan, koşmaktan, özlemekten

El yorulur, ayak yorulur, yürek yorulur.



Sen bilemezsin bu türlüsünü ölümün

Bilemezsin, bir tek kibritin cılız aleviyle

Benzine bulanmış bir insan nasıl tutuşur?



Bu belki sevmektir bir yerde, belki unutamamak

Bu, kişinin kendi içinde eriyip, yok olmasıdır

Bilmesen de anlamaya çalış biraz, ne olur.


Ümit Yaşar Oğuzcan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder