29 Eylül 2014 Pazartesi

Esnaf lokantalarına yakışan bir yanım var. Kolay kolay kimseye göstermem…

Günün siftahını yapınca yüzüme yerleştirdiğim içten bir gülücük, kazasız belasız geçen bir günün ardından dükkanı kapatmanın huzurlu ağırlığı; kapının önünde kediler, kasanın yanında kuş besleyen, sokağa çıkarken bastonunu ve şapkasını mutlaka yanına alan, mahallenin demirbaşı bir beden…

Biraz babama, biraz dedeme benzeyen…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder