3 Ocak 2011 Pazartesi

Seviyordum Seni... İclal Aydın


Seni Seviyordum


Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı aksam güneşi...



Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi



İnsan hergün anımsarmı aynı gözleri



Seni seviyordum ve senin haberin yoktu



Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesden başkaydı işte.



Güldüğü zaman yukarıya bakardı;



Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı.



Ne güzeldiler sen bilmiyordun.



Ben Seni Seviyordum..



Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler



Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu



Geri dönüyordu, çoğalıyordu



Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteliyişim oluyordun



Kalp ağrısı oluyordun,



Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,



Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,



Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk



Cesurduk.



Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kızmızıydı bütün karanfiller



Ben seni seviyordum sen bilmiyordun...



Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun



Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra



Yagmurlar yağdı serin haziran aksamlarına



Derken bir gün uzaktan gördüm seni



Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı



Kalbimi acıttı her zaman ki gibi



Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun



Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi..





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder