"Sanat, sanatçıdan yetenek değil yapıt ister" der Stanislaw J. Lec. Bense yetenekli bir yazarın ben yetenekliyim demesini -tabi ki iyi kötü bir şeyler çiziktirerek- severim. Yani muhteşem bir ilk roman okumaktan keyif alamam da üç beş kitap yetenekli birinin elinden çıkmış zırvaları okumak hoşuma gider. Hele bir de onca zırvanın üzerine güzel bir şey çıkarsa ortaya, tadına doyum olmaz.
Bu, "bir yazar en iyi eserini olgunluk döneminde vermelidir" ön yargısı biraz da...Şu aralar bağlasan k.İskender okutamazsın bana. Keşke bu kadar erken yazmasaydı o şiirleri derim hep. Bu saatten sonra bu adamdan artık iyi bir şey çıkmaz önyargısı yaşamak istemiyorum.
Sanatsal küstahlığı yalnızca edebiyatta tolere edebilirim. Sinemada ya da müzikte çok canımı sıkar. Bu konudaki düşüncelerim çok karmaşık kısacası, biraz kafamı toplamaya ihtiyacım var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder