....

Bi vakitler birilerine benzemek için o kadar çok tişörtüm vardı ki, bir çoğu kirlenemeden öldü... Sonra şapka almak istedim ama benim hiç şapkam olmadı. Yerini doldurmak istedi de birkaç kılıksız bere, olmadı... Şapkalara küstüm bu yüzden.

Sonra bir gece bir polis otosuna öyle çok indim bindim ki o geceden sonra hiç sevmedim polisleri. Bu yüzden, annemi ağlatmak pahasına polislik sınavına girmedim. Zaten ben beni polis yapacak bir zihniyet olduğuna da hiç inanmadım. Bruce Willis olacağımı bilsem bile polis olmazdım. Eyy polisler, siz de beni sevmeyin. Gocunmam...

Neyse, al beni şuraya bir yere koy da azıcık sev be karıcım! Arkamı toplamaktan yakınma birkaç gün. Ben hariç, kimseyi sevmene gerek yok da, üzmene de gerek yok... Öpüyorum yanaklarından, allarından, morlarından... Yarın erken kalkıp elektrikli süpürgeyle evi şöyle bi alacağım. Söz, bir daha asla sigaraya başlamayacağım...



****
üç ay olmuş bu arada sigaraya yeniden başlamayalı... ne zaman başlamalı peki? 
:)