15 Mayıs 2009 Cuma

Sessizliğimin sanki erdemli bir yanı varmış gibi düşünmenizi istiyorum...



Sessizliğimin sanki erdemli bir yanı varmış gibi düşünmenizi isterdim. Yok!


***

Çok eskilerde; varlığıma akla uygun bahaneler ararken, varlığımı sürdürmek için kabul görür amaçlar peşinde koşarken öyle yorgun düşmüştüm ki aslında bu zırvalığın aklı evvellik olduğunun farkına varmamıştım. Alelacele bulup buluşturduğum saçmalıksa 'Ölmek için yaşamak' olmuştu. Sonra, bu saçmalık beni öyle güzel oyaladı ki yıllar birbiri ardına devrilip gitti...


Onca yolu yürüyüp, koşup, kah araçlara kah insanların sırtına binerek gelip vardığım, az biraz soluklandığım bu yerde ne değişti peki? Ölmek için yaşamak, ölene dek yaşamaya dönüştü sadece... Eh, bu da iyi kötü yol almaktır değil mi?

***

Bilgeliğimin kendimden başkasına, hiçbir koşul ve şart altında en ufak bir faydasının olmayacağını bana öğretmeye çalışsalardı her denemeleri hüsranla sonuçlanırdı... Bu yüzden bunu size anlatmaya çalışmıyorum.





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder