"Bazılarının seçme hakkı yoktur" diyordu joe, hayata öfkemi kabartıp çoğaltan bir cümle oldu bu yıllarca. Sonra, çok kısa bir dönem sızım dindi ve tekrar nüksetti. Şu anda, mantıklı sebeplere dayandırılamasa da buharlaşmış gibi görünüyor. Çok da çareli bir adam olmasam da bazen çaresizliği özlüyorum. Rol kese biçe büyüyen bir çocuk için garip karşılanmamalı. Şık bir vazgeçiş artık tamamıyla imkansız. Yinede öfkemi elden çıkaramıyorum,o kadar zengin hissetmiyorum. Benim üzerinde durduğum tepede diğerleri ne yapardı acaba deyip oyalaniyorum ve evet bu romanı artık yazacağım ve adam sandığınız o kadar kişinin ne kadar da zavallı olduğunu göreceksiniz...
Published with Blogger-droid v2.0.1
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder