24 Eylül 2010 Cuma

cemal süreya'dan can yücel'e_ŞİİR_...  On Üç, On Beş Yaşında İkizi Canan’la sürekli kavga ediyor. Bir piyano yüzünden.19 Mayıs'ta denize giriyor. Top oynuyor. Futbolcu olacak.Babası bakan olunca küçük mutluluklar döne­mi bitti.
Ankara.
Babaannesi bir pantol almış ona; uzun, ma­vi, upuzun; yürürken ayaklarına dolaşır. Ömrün­ce çıkarmayacak o pantolu. '
Taş mektep orda. Sekiz arkadaşı var.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder