Bak! Gördün mü? Sana da şiir yazabiliyorum.
Baştan uyarayım; mendillerini çıkar,
Ikınmaya hazır ol, hazmı kolay olmayacak
Dizelerle kapını çalıyorum.
Sen, senden öncesine takılıp kalmıştın.
Ben, senden sonrasına ana avrat düz gidiyorum.
Hani azıcık anlasam o dürzüyü,
Gidip bir köşede bileklerimi keseceğim.
Aşkının tarihi de, kronolojisi de
Umrumda değil inan.
Emdiğin bu dudakları morartamadıysan,
Git, inanmadığın tanrılarının ayaklarına kapan!
Ben seni yanlışlıkla da olsa sevmiştim.
Kanmışlıkla da olsa...
Ve şimdi bunca zehri kusabiliyorsa
Ağzım,
Bir zamanlar şüphesiz sevilmişsin...
Sadece bunun için bile,
Azıcık adam sayılırım.
İtibara itimad et sen güzelim,
İtimadı itibar bilirim ben.
Tükürdüğümün üstüne sos döker yalarım.
Yancısı olmaktansa götü boklu bir aşkın,
"Devirin ıstakaları beyler!"
Hesabı, onursuzluğumu bozdurur,
Öyle, tek başıma kaparım.
Küfre vurduğum şu dilime de yazık ya,
Hatalarımı da sever beni sevenler.
Her şeyimi de alacak olsalar elimden,
Hiç tereddüt etmem,
Bin kere bu şiirin altına imzamı basarım.
Güray ONOK
(Bu şiiri aylar önce yayınlamıştım. Bir aya yakın bir zaman yayında tuttum. Sonra, bir köşeye attım ve beklettim. Tamamdır sanırım artık. Altına adımı yazıyorum bu sefer...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder