Ben sana uzun uzun şiirler yazmak istiyorum. Hiç yazamadığım ve daha önce hiç yaşayamadığım kadar uzun, aşkı anlatmak istiyorum... İki kişinin ve diğer şeylerin hikayesini...
Yaşımın 28le, 29la tokalaştığı vakitlerde, seni gördüm ve 15imden gün aldım...
'Sokaklarda aç ve soğuktan, titreyerek ölmek istiyorum' dedim sana,
'Hadi oradan' dedin bana.
Soluk kışlara sığınıp durduğum, o silik yıllar boyunca; alkolle ve tütünle ıslah edemediğim her düşüm, her düş kırıklığım gülüşünle adam oldu, hizaya geldi, kravat taktı.
Şimdi, anlamını bulmuş bir zaman dilimi artık benim için...
Niçin onca beladan, onca karanlık sokaktan sağ çıktığımı sana bağlıyorum. Sana bağlanıyorum gün be gün... Jilet yapma beni aptallıklarıma aldanıp...
Lütfen beni müze ilan et!..
Hep sende kalayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder