Ne zamandır Değer'le görüşemiyorduk. Son senesi, sınavlar falan derken epey bir bahanesi vardı. Ben de aynı süreci acılar içinde tamamladığım için anlayışla karşılıyorum kendisini. Allahtan Morrisey geliyor da konserde görüşeceğiz.
Değer'le tanıştığımızda ben ticaretle uğraşıyordum daha çok. Şimdilerde hani kesici aletler, silahlar okullara nasıl giriyor diye soruyorlar ya bundan 12,13 sene evvel ben o işi yapıyor bayağı da iyi para kazanıyordum. Sustalı, kelebek, kama...Bunların yanında zararlı neşriyat, yiyecek, içecek, tefecilik falan, yolumu buluyordum. Değer de benim kalite kontrol elemanımdı. Sustalıların düzgün çalışıp çalışmadığını kontrol ederdi...
Bir süre iyi gitti işlerim. Zamanla düşmanlığı dostluğa çevirince insanlar bu kesici alet ticareti de kesildi. Ergenliklerinde epey yol alınca yaşıtlarım, zararlı neşriyattan da para kazanamamaya başladım. Bir de üstüne yüreğimin nasırları çözülüp aşık oldum. Şiir falan yazmaya başladım. Kadim dostum, sıra arkadaşım Değer'in de şiir yazdığını bu vesileyle öğrendim.
Beraber edebiyat dergilerinin kapılarını aşındırdık, fotokopinin nimetlerinden faydalanıp fanzinler çıkarttık. Bir dönem sinema fanatiği olduk. Neredeyse attığımız her adımda beraberdik. Şimdi o diş hekimi olacak(oldu da aslında), ben de hasbelkader bir yerlere doğru gidiyorum. Bugün oturdum, ya biz Değer'le geleceğe dair nasıl hayaller kurardık diye düşündüm. Yarım saat sonrasını planlamaktan öteye geçmemişiz. Bunu farkettim. Yaşadığımız her anın bu kadar keyifli olmasının sebebi belki de budur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder