Yeniden bir şeyler için zaman ayırabiliyor olmak, ahh! Vuslat değil sanki… Bir iki kitap alıp görüş alanımın içinde bir yerlere bıraktım ve günlerce orada kaldılar… Değişime ve Heraklit’e küfrettim… Zaman biraz daha sıcakkanlı davransa da bana, benim ona yüz vermeye pek niyetim yok… Buralar epeydir tenha zaten… Arka cebime sustalı sıkıştırmadan kalemi elime alamıyorum. Bugünün zalimleri dünün zalimlerinden çok daha komikler. Postmodernizm bu mu yoksa?! Einstein’a versem de bir düzene soksa şu harfleri… Benim, şu ara, pek mecalim yok!..
Geçenlerde iki şiir okudum, çok iyi geldi… Siz de okuyun… Belki size de iyi gelir…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder