[...Rakı Türk'tür... Bizdendir. Bakın anlatayım. Yıl: '33, '34... Almanya'da Naziler döneminde öğrenime gitmiş bir dostum vardı benim: Zeki Bey. Berlin'deki ev sahibiyle pek iyi arası. Bir dinlence dönüşü İstanbul'dan rakı götürmüş adama. Yanı sıra pastırma, beyaz peynir filan... Masayı donatıp çağırmış bir akşam. Adam pek sevinçli. Oturmuşlar, içiyorlar. İki kadeh sonra Alman başlamış ağlamaya. Bre aman yahu ne var? Kötü bir şey mi yaptık? "Herr Zeki" demiş adam, "ne olacak bu bizim memleketin hali?"...]
Vedat Türkali, Mavi Karanlık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder