Bir papatya tarlası düşün
İlkbahar ayı
Ve sen onun yanından geçen yolda yürüyorsun
Ve o papatya tarlasında bir papatya dikkatini çeker
Binlercesinden birisidir, ama sen onun yanına gidersin
Onda seni çeken bişeyler vardır
O papatyayı olduğu yerden koparırsın
Sadece senin olsun istersin
Sadece senin öleceğini düşünmeden ve gidersin o tarladan
İçindeki şiddetin durduramadığı bir benciliktir ama bir o kadar güzel ve hapsedici
TUTKU bu olsa gerek.
Yine o tarlanın kenarındaki yoldayürüyorsundur
Yine milyonlarcası arasından bir tanesi seni çeker
Yaklaşırsın yanına
Gözlerin başkasını görmez olur o an
Onun için her şeyi yapmak istersin
Dokunmak istersin, dokunamazsın
Orda onunla ölmek istersin
Ama birden hafif bir rüzgar eser ve bir başka güzel çiçek kokusu gelir burnuna
Dayanamazsın onun kokusuna unutturur her şeyi bir anda ve o kokunun geldiği yöne gidersin
Diğer papatya orda kalmıştır
Yüreğinin bir kenarında
Paylaşılmamış birçok şey vardır
Unutamaz belki ama geri de dönemezsin ona
AŞK bu olsa gerek.
Yine o yoldasın
Papatya tarlasının yanından geçen
Ve yine bir papatya milyonlarcasının içinden seni çeker, gidersin yanına
Orda kalakalırsın
O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın
Tüm gücünle onla olmak istersin
Ondan seni koparacak hiçbir güç olmadığına inanırsın ve orda onunla ölene dek birlikte kalırsın
SEVGİ bu olsa gerek...
Ümit Yaşar Oğuzcan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder