Adam olacak çocuk doğuşundan belli derler ya Yürekten gelecek sevda dünden belli demişler, Bir sis bulutu çökmüşse üzerine güneş açsa neye yarar Hiç bir zaman görmeyeceğin umut gibisin Bir yaşam ağrısı çökmüş başıma Ana baba bacı kardaş avrat dersin oğul evlat dersin Bir yaşam ağrısı düşmüşse peşine Bitmişsin işte o zaman Söylediğin her söz günah ettiğin her suç kusur Sana seni seviyorum desem yar desem yine batar sana Yaşamın ağrımasız kırbacı inmişse başına sen kurbansın artık Bir dönüş yoktur bunların içerisinde Sevda umut aşk tükenmiş bitmişsin gibidir artık Dağlar taşlar pes olsun yürek bir umut bir haneye konsun dersin Hiçbirisini göremezsin boşa geçen yıllar Yeni bir umut içerisinde hep hep dersin kurban kurban dersin
ne zaman eskiyor sevgiler ödenen bedellerin acısı geçincemi??? yağmur yağıyor mutfak camındayım. .nasıl üşüdüğümü bilemezsin.. menekşelerim çiçek vermiyor artık anne. söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama.. şimdi telefon açsam sana sesini duynak da yetmiyor ki.. Hep ayni cumleler.Babamlar nasil? Ilacini aldin mi? Nedenini bilmedigim bir aglamak var icimde. Bir yerlere sigdiramiyorum yuregimi. Bazen dalip giderdin mutfakta yemek yaparken tahta kasikla tencerenin basinda oylece ne dusunurdun acaba? Ozlemek cok fena anne, anlamak seni daha da fena.. Omuzlarim agriyarak uyaniyorum sabahlari. Benim kizimin omuzlarimı ovmasina daha cok var. Gittikce sana mı benziyorum ben? Ya da 'annenin kaderi kiza' dedikleri dogru mu? 'baban eskitir herseyi kizim, 'demistin bir kez. Anlamamisim meger, eskiyormus annecigim. Omzunu ovacak kalmiyormus meger ayni evin icinde. simdi duysan bunlari, ne uzulursun mutsuz mu kizim diye, coktan kendinden vazgecmis bir sesle. Mutsuz degilim de anne, yagmura ve mutfagimdaki kedere care bulamiyorum .Evimi topluyor, toz aliyor, patlican kizartiyor, televizyon seyrediyor,
Cay demleniyor demleniyor, demleniyor. Kederim mutfagin her yerine yerlesiyor. ah Nasil eskiyor hersey anne, nasil eskiyor. eskilerimi atmaya kiyamiyorum. Seni cok ozluyorum. bana yasakladığın bahçeler sana da mı uzaktı hep.? gidemeyişine ağladın mı sende? ne zaman eskiyor sevgiler ödenen bedellerin acısı geçince mi? işte böyle...
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Şöyle diyebilirim; "Gece yıldızlarla dolu" Ve yıldızlar masmavi, titreşiyor uzakta Şarkılarla dönüyor gökte gece rüzgarı Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında Sevdi beni o, ben de bir ara onu sevdim O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama? Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Yokluğunu düşünüp, yitmesine yanmakla Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi Ota düşen çiy gibi düşmekte şiir cana Ne çıkar sevgim onu alıkoyamadıysa? Gece yıldız içinde, o yakın değil bana Hepsi bu. Uzaklarda şarkı söylüyor biri Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca Gözlerim arar onu, sanki yaklaşmak ister Yüreğim arar onu, o yakın değil bana Aynı gece ağartıyor aynı ağaçları Bizler, ah, o zamanki bizler değiliz ama Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim Sesim arar rüzgarı, ulaşmak için ona Ellere yar olur, öpmemden önceki gibi O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla Artık sevmiyorum ya, severim belki yine Ne uzundur unutuş, ah ne kısadır ayrılık Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü Belki bana verdiği son acıdır bu acı, Belki son şiirdir, bu yazdığım şiir ona Pablo Neruda
“Gecemidir insanı hüzünlendiren yoksa insanmıdır hüzünlenmek için geceyi bekliyen gecemidir seni bana düşündüren yoksa benmiyim seni düşünmek için geçeyi bekleyen…” Özdemir Asaf
Öyle yürekten gözlerime bakma ey yar! Gözlerimin sende kalma ihtimali var Gözlerim sende kalırsa neylerim ey yar! Yüreğimin seni sevme ihtimali var
Yaklaşma bu kadar yürek tenime ey yar! Tenimin yanıp kül olma ihtimali var Alıştırma varlığına bu kadar Yokluğunun yokluğum olma ihtimali var
Sevdan içimde kök saldığı günden beri Yeşeren ümitlerimin tükenme ihtimali var Adı güzel olan her şeyin karşısındayken sen âma bir aşkın içimde kaybolma ihtimali var
Adını kazıma yenik yüreğime ey yar! Yüreğimden silememek ihtimali var yüreğimin sevdaya karşı incedir boynu Git… Gelme ey yar! Adının sevda olma ihtimali var.
Ortalama insanda Herhangi bir günde herhangi bir orduya yetecek kadar ihanet, nefret, şiddet ve saçmalık vardır. ve Cinayet konusunda En Becerikliler Cinayet Karşıtı vaaz verenlerdir VE Nefreti En İyi Becerenler Sevmeyi Vaaz Edenlerdir VE-SON OLARAK- SAVAŞI EN İYİ BECERENLER BARIŞ VAAZI VERENLERDİR
Tanrıyı Vaaz Edenlerin Tanrıya İhtiyacı Var Barış Vaaz Edenlerin Huzuru Yok SEVGİYİ VAAZ EDENLER SEVGİSİZDİR VAAZ VERENLERDEN SAKININ Bilmişlerden Sakıının.
DURMADAN KİTAP OKUYANLARDAN Sakının Yoksulluktan Nefret Edenlerden Ya da Gurur Duyanlardan Sakının Övgü Göstermekte Hızlı Davrananlardan SAKININ Karşılığında ÖVGÜ Beklerler
Sansürlemekte Hızlı Davrananlardan SAKININ Bilmedikleri Şeylerden Korkarlar
Sürekli Kalabalıkları Arayanlardan Sakının; Tek Başlarına Bir Hiçtirler
Ortalama Erkekten Ortalama Kadından Sakının Sevgilerinden SAKININ
Sevgileri Vasattır, Vasatı Aranır Dururlar Ama Nefretleri Dahiyanedir Nefretleri Seni Beni Herkesi Öldürebilecek Kadar Dahiyanedir.
Yalnızlığı İstemezler Yalnızlığı Anlamazlar Kendilerinden Farklı Herşeyi Yoketmeye Çalışırlar
Sanat Yaratamadıklarından Sanatı Anlayamazlar Yaratma Başarısızlıklarını Dünyanın Beceriksizliğine Yorarlar
Kendileri Tam Sevemedikleri İçin Senin Sevginin Eksik Olduğuna İNANIR VE SENDEN NEFRET EDERLER
Ve Nefretleri Parlak Bİr Elmas Bir Bıçak Bir Dağ Bir KAPLAN Bir Baldıranotu Gibi Mükemmeldir
En Usta Oldukları SANATTIR NEFRET!
Charles Bukowski.../Kitlelerin Dehası Yazar Hakkında bilgi için buyrun wikipedia linkine
Üzülme!.. Dert etme can!.. Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan...... Ne mutlu sana!.. Elinde olmayanları söyleme bana... Elinde olanlardan bahset can! Üzülme!.. Geceler hep kimsesiz mi geçecek?..... Gidenler dönmeyecek mi?..
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede..
Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış...
Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta.. Gel Gitlerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?.. Hüzün olgunlaştırır ... Kaybetmek sabrı öğretir...!