Filmlerden avuntu solmuş gelincikler içinden upuzun gecelere bıraktığımız ürkekliğimizle yakışmaya çalıştık da aşklara sonbahar neminde çözülen ucuz uhular kadar bile yapışamadık düşlerimize senden önce hep ben diye başlattım cümlelerimi yavaş yavaş diğer kelimelerin ardına düşürüyorum düşürüp düşürüp topluyorum da sürekli bir şeyleri sen azıcık somurtsan en başa dönüyorum buralardan bir zaman geçer mi ya da hep bu yaşında düşmüş aklar mı olacağım saçlarına isimler beğenip de rüyalara dualarla başladığımız başbaşalığımız ne vakit nihayete erecek de biz de bir yerlerden bu dünyada çoğalacağız senin genlerin ve benim gevezeliğimle büyüsün istiyorum biz hiç büyümezken ve büyümek istemezken sen buna bir ad bulmamı istiyorsun bir kitap adı gibi ve bilerek ilk kitabım olmayacağını son kitabım olmak da avutmayacak vaktiyle açtığım yaraları sev beni seviyorsun biliyorum ama daha çok sev bencilim işte napıyım olacaksa bu olsun benim de günahım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder