Neden sonra farkına varıyorsun
etrafındaki korkunç ıssızlığın.
yâr olsun,dost olsun,ne arıyorsun,
adresi belli mi vefasızlığın?
aşk, dostluk,
hepsi dökülür yapraklar
çıplak bir ağaç durgun suda aksin.
yalnızlık dediğin hayatta başlar;
kabir boyunca devam etmek için.
Cahit Sıtkı Tarancı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder