25 Aralık 2010 Cumartesi

Özlem... Ümit Yaşar Oğuzcan


Ne kadar saklasan özlediğin belli


Söndüremezsin içindeki yangını

Başlamışsa zamanların en güzeli

Artık susturamazsın dudaklarını

Anlatır özlemini bana derinden

Yanan alnınla, terleyen avuçların

Alevler taşarken gözbebeklerinden

Yakar değdiği yeri parmak uçların

Çok geç bu sevdadan dönebilmek için

Bak! Şimdi seninle dopdolu aynalar

Bu özlemli halinle daha güzelsin

Benim de saçımdan tırnağıma kadar

Tutuşan, yanan bir şey var her yerimde

Sen şimdi alevden bir gülsün ellerimde.
 
Ümit Yaşar Oğuzcan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder