"Artık hiçbir cinayeti üstümüze atamazlar..."
Herkes bir şeylerle uğraşıp duruyor ve çoğu zaman başkalarının cümleleriyle konuşup başkalarının hayalleriyle avunuyor. Bense işe yaramaz bir adam olarak aşağılanmaya devam ediyorum ve bundan başka da eğlenebilecek çok az şeyim var. Birer tane daha anne baba ve daha fazla duayla az da olsa bir şeylerin ucundan tutup kaldırabilen biri olarak anılmak istiyorum. Ev almak istiyorum. Yıllarca kredi ödeyip, kredilerim bittiğinde çocuğumu okula yazdırmak. Ferdi Tayfur'dan vazgeçip biraz Orhan Gencebay dinlemek. Daha fazla beklememek artık limanların kapılarında... Yerleşmek ve kalmak... Lale Müldür'ü ve daha önce sevemediğim pek çok şairi sevmeye başladım. Darısı İsmet Özel'in başına demekten korkuyorum mesela. Yeniden yazarken Lou Heroin'in sözlerini, kızamıyorum ona... Hatta Paul Auster'in filminde çok daha sevimli geliyor artık bana. Dolandığım bu dünyadan daha fazlasını dilenmeye hazırım ve utana sıkıla sürekli kapınızı çalıyorum... Siz de bana kızmayın... Azarlamayın beni, azıcık kenara çekilin ve bana biraz yer açın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder